مطالعات فرهنگی و رسانه
رسانه رسانه
مطالعات فرهنگی و رسانه
رسانه رسانه
اسامی استادان دانشگاه آزاد که ظرفیت خالی دارند
|
رشته تحصیلی |
نام استاد |
|
علوم اجتماعی گرایش پژوهشگری علوم اجتماعی |
اردشیرآذرخش |
|
علوم ارتباطات |
سید امیرآذرشین |
|
جامعه شناسی |
اعظمآهنگر سله بنی |
|
مدیریت دولتی |
جعفر آهنگران |
|
مدیریت رسانه ای |
عطاء الهابطحی |
|
علوم اجتماعی ارتباطات اجتماعی روزنامه نگاری |
ثریااحمدی |
- اسامی استادان دانشگاه آزاد
- مقاله اعظم شیرویی: چرا اینقدر اشتباه می‌کنیم؟
- جهانی شدن
- اسامی استادان دانشگاه آزاد در رشته مطالعات فرهنگی
- هدی شبرنگ، محسن عامری شهرابی، اعظم شیرویی، آنی میرزاخانیان، نسیم مجیدی قهرودی
- نیمسال اول 98-97 هدی شبرنگ، محسن عامری شهرابی، اعظم شیرویی، آنی میرزاخانیان، نسیم مجیدی قهرودی
- اسامی استادان دانشگاه آزاد
- نظریه هژمونی
- تعریف هژمونی گرامشی
- دکتر نعمت الله فاضلی، مطالعات فرهنگی و رسانه
اسامی استادان دانشگاه آزاد
اسامی استادان دانشگاه آزاد
|
رشته تحصیلی |
نام استاد |
|
علوم اجتماعی گرایش پژوهشگری علوم اجتماعی |
اردشیرآذرخش |
|
علوم ارتباطات |
سید امیرآذرشین |
|
جامعه شناسی |
اعظمآهنگر سله بنی |
|
مدیریت دولتی |
جعفر آهنگران |
|
مدیریت رسانه ای |
عطاء الهابطحی |
|
علوم اجتماعی ارتباطات اجتماعی روزنامه نگاری |
ثریااحمدی |
|
آمار |
احسان ارمز |
|
علوم ارتباطات اجتماعی |
اکبراسترکی |
|
جامعه شناسی |
مریم اسکافی نوغانی |
|
جامعه شناسی |
فرهاد امام جمعه |
|
علوم ارتباطات اجتماعی |
حسین امامی رودسری |
|
جامعه شناسی |
امیرمسعودامیرمظاهری |
|
مشاوره و راهنمایی |
حبیب اله اکبری |
|
فلسفه تعلیم و تربی |
مقاله اعظم شیرویی: چرا اینقدر اشتباه می‌کنیم؟
سرمقاله
چرا اینقدر اشتباه می‌کنیم؟
اعظم شیرویی*
حال که چند روزی از باخت ایران مقابل ژاپن می‌گذرد بهتر می‌توان این شکست را تحلیل کرد. باخت در ورزشی مثل فوتبال هیچ وقت دور از انتظار نیست، بهترین تیم‌های دنیا هم باخت را تجربه می‌کنند، شاید در یک بازی 80 درصد بازی در اختیارت باشد ولی ببازی، همین چیزهاست که فوتبال را زیبا کرده یعنی پیش‌بینی ناپذیر بودن این ورزش زیبا، هرچند در دنیای مدرن با وجود علم، دانش و تحلیل‌ها و آنالیز کاملا حرفه‌ای شاید کمتر از این موارد ببینیم ولی با همین اوصاف این اتفاقات تکرار می‌شود و ما باز هم چنین برد و باخت‌های غیرمنتظره را می‌بینیم، چون یک انسان دارد در زمین بازی می‌کند و یک انسان بر اساس احوالات روحی و روانی کاملا
متغیر است.
حالا شما فکر کنید 11 انسان باید با هم هماهنگ باشند ... پس این باخت خیلی بزرگ نیست. در مقابل تیمی باختیم که از چندین دهه در همه رده‌های سنی برنامه ریزی کرده و با برنامه پیش رفته در حالی که ما 8 سال است که در رده بزرگسالان برنامه‌ریزی تقریبا صحیح می‌کنیم پس شاید خیلی هم جایی برای شوکه شدن وجود نداشته باشد... اختلاف در همین برنامه‌ریزهای بلندمدت و هدف‌گذاری شده است.
اگر کمی درنگ کنیم در می‌یابیم که شاید ما به ژاپن نباختیم، به خودمان باختیم؛ به زنانی که در این ورزش به حق‌شان نرسیده‌اند و آنان را بیرون از گود جا گذاشته‌ایم، به رسانه‌ها و مجریانی که در برخی مواقع کاملا غیر حرفه‌ای عمل می‌کنند، به بازیکنانی باختیم که داوران را دشمن می‌دانند و یاد گرفته‌اند که حتما به داور اعتراض کنند و همیشه توهم حق خوری دارند و... دنیا در حال رسیدن به قراردادهای اجتماعی است، در حال برنامه‌ریزی‌های بلندمدت. ما در چه وضعی هستیم؟ کانون «اشتباه نکردن» به ساختاری برمی‌گردد که در آن گردش اطلاعات، گردش فکر و... وجود داشته باشد. هدف از این گردش‌ها، یادگیری است.
سیستم‌ها وقتی یادگیری را متوقف می‌کنند، خود نیز متوقف می‌شوند و اشتباهات بر روی هم تلنبارمی‌شوند. ایجاد این سیستم یک تصمیم است. این تصمیم را ژاپن در ورزش خود در دهه‌های گذشته گرفته است و اکنون حاصل آن را برداشت می‌کنند. اشتباه کردن مهم نیست. تعداد اشتباهات مهم است و البته تکرار اشتباهات مخرب است. به نظر می‌رسد تعدادی از اشتباهات را طی سالهای گذشته مرتب تکرار کرده‌ایم: ما یاد نگرفته ایم که پیشرفت ورزش ژاپن، تابع مدیریت خصوصی و سیستم‌های منظم و قاعده‌مند است نه ریاست افراد؛ یاد نگرفته ایم که فهم حقیقت از طریق دیالوگ شکل می‌گیرد و در ذهن یک یا چند فرد نیست و بنابراین ضروری است که، یکدیگر را تحمل کنیم، برای یکدیگر جا بازکنیم، تفاوت‌های یکدیگر را به رسمیت بشناسیم و از خودخواهی‌های فکری بپرهیزیم؛ یاد نگرفته‌ایم که یک گزارشگر تلویزیون نمی‌تواند درباره یک مربی حرفه‌ای اینقدر راحت نظر بدهد و به سادگی در رسانه ملی به تحلیل و بازی با احساسات مردم و اذهان عمومی بپردازد، چون لازمه آن دانش و تخصص است؛ یاد نگرفته‌ایم که توسعه ورزش، قبل از آنکه به سرمایه، فن آوری و تولید نیازمند باشد، به همکاری، هماهنگی، اعتماد و حمایت از یکدیگر محتاج است؛ یاد نگرفته ایم حرف منطقی را بپذیریم، یکدیگر را تخریب و تحریف و زخمی نکنیم و تلقی اینکه هر کدام، مرکز ثقل جهان هستیم را
کنار بگذاریم.
چرا نسل بعد از نسل، این اشتباهات را در تمام ورزشها تکرار می‌کنند؟ آیا دانش، علم و داده‌های ما کمبود دارند؟ آیا در برنامه‌ریزی، سیاست گذاری و تعیین اولویت‌ها ورزش مان مسئله داریم؟ آیا برای فهم دقیق مشکلات، مؤسسات پژوهشی نداریم؟ منابع انسانی نداریم؟ آیا ساختار سیاسی است؟ خلقیات است؟ فرهنگ است؟ ساختار تولید است؟ سبک زندگی است؟ و ...
نکته پایانی: خسته نباشید به آقای کی‌روش به خاطر تلاش 8 ساله‌اش، قدردانی از بوجود آوردن شخصیت تیمی که در زمینه فنی در سیستم بازی ایجاد کرد، قدردانی بخاطر بازیکنان جوانی که به فوتبال ما معرفی کرد، قدردانی بخاطر انضباط و همبستگی تیمی که در تیم بوجود آورد ... مطمئنا نقدهایی هم وجود دارد چون هیج مربی و یا هیچ انسانی بدون نقص وجود ندارد .
*پژوهشگر جامعه شناسی ورزش
- مقاله اعظم شیرویی: چرا اینقدر اشتباه می‌کنیم؟
- جهانی شدن
- اسامی استادان دانشگاه آزاد در رشته مطالعات فرهنگی
- هدی شبرنگ، محسن عامری شهرابی، اعظم شیرویی، آنی میرزاخانیان، نسیم مجیدی قهرودی
- نیمسال اول 98-97 هدی شبرنگ، محسن عامری شهرابی، اعظم شیرویی، آنی میرزاخانیان، نسیم مجیدی قهرودی
- اسامی استادان دانشگاه آزاد
- نظریه هژمونی
- تعریف هژمونی گرامشی
- دکتر نعمت الله فاضلی، مطالعات فرهنگی و رسانه
- ماکس هورکهایمر؛ پدر نظریه انتقادی